DZIECI UZDOLNIONE

             Jak stwierdzono, statystycznie 3% każdej populacji to dzieci wybitne. Niestety dzisiejsze warunki życia nie sprzyjają odkrywaniu talentów. Zagonieni, zatroskani rodzice myślą częściej o zaspokojeniu podstawowych potrzeb swoich dzieci, niż o ich potencjalnych zdolnościach. Warto jednak przystanąć i przyjrzeć się synowi lub córce, przypomnieć sobie okres wczesnego dzieciństwa i przeanalizować dotychczasowy rozwój. Dzieci wybitne mają wiele cech wspólnych, a należą do nich:

• duże zainteresowanie otoczeniem w okresie niemowlęctwa,
• zadawanie niezliczonej liczby pytań i oczekiwanie wyczerpujących odpowiedzi w wieku lat kilku,
• niekonwencjonalne zachowania: u dzieci młodszych umiejętność długiej, zajmującej zabawy jednym przedmiotem przez nadawanie mu wielorakiego znaczenia, u dzieci starszych umiejętność długiego skupienia uwagi na ulubionej czynności,
• umiejętność szukania wielu rozwiązań dla pojawiających się problemów,
• wcześnie pojawiające się zainteresowanie kolekcjonerstwem,
• zaskakujące dorosłych subtelne poczucie humoru,
• umiejętność szybkiego zapamiętywania interesujących dziecko wiadomości,
• błyskawiczne wykonywanie zadań szkolnych i absorbowanie uwagi nauczyciela niekończącymi się pytaniami,
• częste oddawanie się marzeniom i opowiadanie o nich dorosłym,
• przeżywanie frustracji z powodu zbyt prostych zadań.

             Jeśli rodzic dojdzie do wniosku, że jego dziecko należy do uzdolnionych, musi pamiętać o tym, że mimo niezwykłych zdolności, jego syn lub córka to wciąż dziecko, które ma takie same potrzeby jak rówieśnicy. Dlatego rodzic powinien:

• z entuzjazmem podchodzić do osiągnięć dziecka i zachęcać, by rozwijało swoje zdolności,
• dużo rozmawiać i chwalić jego osiągnięcia w danej dziedzinie,
• wybierać dodatkowe zajęcia zgodnie z zainteresowaniami dziecka,
• nie oczekiwać, że dziecko będzie najlepsze we wszystkim,
• liczyć się z pragnieniami dziecka i nie zmuszać do uczenia się czegoś, co nie sprawia mu żadnej radości,
• pamiętać, że nie ma prawa realizować własnych ambicji kosztem swojego dziecka,
• stawiać przed dzieckiem zdolnym takie same obowiązki domowe, jak przed innymi dziećmi,
• unikać porównań z tymi, którzy wypadli lepiej,
• uczyć, że obok sukcesów, w życiu zdarzają się porażki.

             Jeśli nie mamy pewności czy dziecko jest zdolne, bądź chcemy się więcej dowiedzieć o jego uzdolnieniach, możemy zwrócić się do Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej. Tam specjaliści udzielą wskazówek, jak pokierować rozwojem dziecka, jakie wybrać zajęcia dodatkowe i do jakiej szkoły zapisać dziecko.