Czy Twoje dziecko uprawia hazard?

Hazard często określa się jako „ukryty nałóg”, ponieważ w przeciwieństwie do innych

uzależnień nie powoduje widocznych objawów. W przypadku nastolatków hazard

może być wręcz niezauważony z powodu innych problemowych zachowań, jakie

ujawniają oni w okresie dorastania. Będąc rodzicem nastolatka wciągniętego

w hazard, możemy nie zdawać sobie sprawy z istnienia problemu aż do momentu wystąpienia jakiegoś krytycznego wydarzenia. Dlatego warto na co dzień obserwować

reakcje dziecka, które mogą doprowadzić nas do odkrycia źródeł jego zachowania.

SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE:

• zaniedbywanie nauki – nastolatek czas przeznaczony na naukę poświęca na uprawianie hazardu,
• zaniedbywanie życia towarzyskiego i rodziny – nastolatek coraz bardziej zmniejsza krąg przyjaciół i zrywa dotychczasowe bliskie więzi,

• zaniedbywanie własnego wyglądu – nastolatek, izolując się od otoczenia, nie czuje potrzeby dbania o siebie – jego uwaga skoncentrowana jest na grze, a nie na lustrze,
• nieuzasadniona zmiana nastrojów – nastolatek doświadcza różnych stanów emocjonalnych od euforii, złości po depresję. Huśtawkę emocji powoduje też ciągłe napięcie związane z przebiegiem gry i nieprzewidywalnością wygranej, niepokój związany z brakiem pieniędzy na granie, narastającymi długami itp. Stan ten wzmacnia często pogarszające się jego samopoczucie fizyczne (nieregularne odżywianie się, późne chodzenie spać, brak ruchu itp.),
• wyraźne rozdrażnienie i złość w przypadku niemożności grania na komputerze lub zakazu wyjścia z domu,
• granie do późnych godzin nocnych, często też w ukryciu przed rodzicami (zamknięty pokój),
• częste, trudne do wytłumaczenia nieobecności w domu i szkole – nastolatek przeznacza ten czas na przebywanie w miejscach, gdzie może grać,
• przyłapywanie nastolatka na kłamstwach dotyczących wykonywania codziennych zajęć,
• stały brak pieniędzy, pomimo iż nastolatek może dostawać kieszonkowe i/lub pieniądze na zakup potrzebnych mu rzeczy – częste kłamanie, że został napadnięty i okradziony, zgubił pieniądze, nie wie, gdzie je położył itp.,
• pierwsze kradzieże – często właśnie taka forma przestępstwa popełnionego przez nastolatka uświadamia rodzicom wagę problemu,
• zadłużanie się – osiągnięcie punktu krytycznego przez nastolatka w sprawach finansowych może stać się również sygnałem alarmowym dla jego rodziców,
• ujawnianie potrzeby rywalizacji – nastolatek wyraźnie ożywia się w sytuacjach, w których występuje element ryzyka i napięcia emocjonalnego,
• brak odpowiedzialności za własne postępowanie,
• nierealistyczne widzenie własnej rzeczywistości.

 Jak możesz pomóc swojemu dziecku?

Pierwszym krokiem zmierzającym do poprawy sytuacji Twojego dziecka jest jak najszybsze skontaktowanie się z ośrodkami zajmującymi się problematyką uzależnień.

Informacje dotyczące takiej pomocy można otrzymać w każdej poradni psychologiczno-pedagogicznej na terenie całego kraju.

SKORZYSTAJ Z POMOCY:

• Grupy Anonimowych Hazardzistów (AH) http://www.anonimowihazardzisci.org / lub http://www.hazardzisci.org /,
• Programu H.O.W. – techniki pomocy samemu sobie. SOS dla hazardzistów i ich rodzin http://www.nrgs.org.au/cms/selfhelp/h.o.w/19),
• Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116111 Fundacji Dzieci Niczyje, ośrodków interwencji kryzysowej, miejskich ośrodków pomocy rodzinie oraz z grup wsparcia, których bogatą ofertę można znaleźć w Internecie.