- DLA RODZICÓW
- Autorytet rodzica
- Dokąd po pomoc?
- Komputer i Internet
- Dziecko i alkohol
- Agresja w szkole
- Substancje psychoaktywne
- Stres
- Uzależnienie od telefonu komórkowego
- Apel Twojego Dziecka
- Czym dziecko żyje, tego się nauczy
- Dysleksja rozwojowa
- Postawy rodzicielskie
- 50 rad dla rodziców
- Dekalog dla rodziców
- Dzieci uzdolnione
- Krytyka
- Fonoholizm
- Wiek a odpowiedzialność prawna
- Odpowiedzialność karna
- Co robić kiedy dziecko nie chce się uczyć?
- Pochwały mają moc!
- KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA
- 10 kroków
- Kiedy dziecko łamie prawo
- Rozmowa z dzieckiem
- Palenie papierosów
- Hazard
- Sposoby na stres
Uzależnienie od telefonu komórkowego
Z telefonów komórkowych korzystają niemal wszyscy, już od najmłodszych dzieci w przedszkolach, aż po seniorów. Ich użytkownicy są narażeni na niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą nierozsądne ich używanie, brak racjonalizmu w posługiwaniu się nimi może prowadzić do uzależnienia od telefonu, nazywanym też fonoholizmem.
Najczęściej to, jak bardzo telefon stał się nam niezbędny, uświadamiamy sobie dopiero w chwili, gdy korzystanie z niego staje się niemożliwe. Więź łącząca użytkownika z aparatem często wykracza poza zwykłe zainteresowanie urządzeniem technicznym.W pewien sposób wszyscy użytkownicy są zależni od telefonów, jednak o poważniejszym problemie - fonoholizmie decyduje aspekt ilościowy, określający czas, który przeznacza się na korzystanie z urządzenia.
Uzależnienie od telefonu komórkowego nie zostało do tej pory zdiagnozowane w Polsce, co nie znaczy, że problem nie istnieje.Charakteryzuje się ono:
- przywiązywaniem wielkiej wagi do posiadania telefonu
- nie rozstawaniem się z nim ani na chwilę
- telefon jest pośrednikiem i najważniejszym narzędziem codziennych kontaktów z innymi
- odczuwaniem głębokiego dyskomfortu, kiedy nie ma się do dyspozycji naładowanego aparatu, zły nastrój, niepokój, niekiedy nawet ataki paniki
- używaniem telefonu podyktowane czynnikami natury emocjonalnej i społecznej
- traktowaniem telefonu jako narzędzia do sprawowania nieustającej kontroli nad najbliższymi
- odczuwaniem przymusu nieustannego kontaktowania się z kimś, odruchowym wykonywaniem dużej liczby bezproduktywnych połączeń
- usprawiedliwianiem swojego uzależnienia wygodą i bezpieczeństwem
- nerwowym nasłuchiwaniem, czy ktoś dzwoni lub noszenie ze sobą zapasowych baterii
- odczuwaniem silnej potrzeby przynależności do grupy i zdobycia jej uznania
- jakąś formą fobiii społecznej lub obawą przed samotnością
- unikaniem kontaktów z innymi, wybierając połączenia telefoniczne czy SMS-y zamiast rozmowy w cztery oczy
- rzadziej - smutkiem, nudą, odmową podejmowania współżycia seksualnego czy brak apetytu
Rodzaje uzależnienia od telefonu komórkowego:
1. Uzależnienie od SMS-ów, charakteryzujące się:
- odczuwaniem przymusu nieustannego otrzymywania i wysyłania wiadomości tekstowych
- charakterystycznym odciskiem na kciuku, mocnym zużyciem klawiatury aparatu
- nastrój w danym dniu zależy od ilości otrzymanych SMS-ów
- wysyłaniem wiadomości również do siebie samych (np. z komputera) lub do osób znajdujących się w pobliżu
2. Uzależnienie od nowych modeli, charakteryzujące się:
- nabywaniem coraz to nowych modeli aparatów komórkowych
3. Komórkowy ekshibicjonizm, charakteryzujący się:
- przy wyborze aparatu przywiązywanie szczególnej wagi do jego koloru, stylistyki i ceny
- pokazywanie innym funkcji, w jakie jest wyposażony
- prowadzenie bardzo głośnych rozmów, pozwalanie na długie dzwonienie aparatu przed odebraniem połączenia tak, by wszyscy obecni go usłyszeli
4. Gracze, charakteryzujący się:
- przejawianiem nadmiernego zainteresowania grami znajdującymi się w telefonach komórkowych
- aparat staje się konsolą do gry
- częstym graniem, aż do momentu, dopóki nie pobije się nowego rekordu w danej grze
Uzależnione od telefonu osoby stopniowo wycofują się z relacji z otoczeniem, spędzając wiele czasu samotnie, nie rozstając się jedynie z telefonem. Nadmierna koncentracja na wysyłaniu SMS-ów, czy na grach może prowadzić do mentalnego oderwania od rzeczywistego świata.Do konsekwencji fonoholizmu, wspólnych dla wszystkich uzależnień behawioralnych należą też: zanik dotychczasowych zainteresowań, gwałtowne wahania nastroju, zaburzenia snu i odżywiania, nadużywanie leków i narkotyków, popadnięcie w długi z tytułu wysokich rachunków telefonicznych, konflikty z bliskimi oraz kłopoty w życiu zawodowym.
Osoba odczuwająca przemożną potrzebę nieustannej komunikacji za pomocą komórki powinna stopniowo zmniejszać zakres i ograniczać czas korzystania z niego. Na początek można włączać go tylko na kilka godzin dziennie, aż osiągnie się stan pewnej tolerancji niepokoju oczekiwania.Uwaga !
W naszej szkole obowiązuje bezwzględny zakaz używania telefonów komórkowych podczas lekcji !
Uczeń , który łamie zasadę, na prośbę nauczyciela musi oddać telefon do depozytu.